دوست
چهارشنبه, ۱۱ دی ۱۳۹۲، ۰۸:۴۱ ق.ظ
آرام،
صبور،
مهربان،
پاک،
بیشائبه،
بدون هیچکدام از این رنگهای فریبندهی دروغین.
در این هوای سرد، باز هم جنبشی دارد، برایت دست تکان میدهد،
متواضع است که با طمأنینه فرود میآید و خاکسارانه بر زمین مینشیند.
با آنکه اینهمه زیباست، اما هرگز خودش را به رخت نمیکشد.
دوستشان داری، مثل بهترین دوستهایت؛
همهشان را دوست داری، تکتکشان را؛ تکتک بلورهایِ امیدوارِ برفِ اول زمستان را.
۹۲/۱۰/۱۱